Η πάχνη και τα βρύα έχουν καλύψει το λερωμένο γκρίζο τοίχο
Της πολυκατοικίας και τα φυτά των μπαλκονιών,
Ταλαιπωρημένα από την βασανιστική υγρασία και το Δεκεμβριανό χιονιά

Ξύπνησα ξαφνικά.
Στο νου μου, ένας ήχος που έμοιαζε με τρίξιμο.
Τα αυτιά μου δεν μπορούσαν να προσδιορίσουν από που προέρχεται. Δεν είναι δυνατός σε ένταση αλλά
παραμένει ενοχλητικός και επίμονος, παρεμβάλει και πατάει πάνω από κάθε άλλη σκέψη, σαν ενοχλητικό

ξέρω να μηδενίσω όλες τις διαφορές από αρμενοβίλ σε μωσαϊκό
αθροίζω πέτρες τις πετώ στο τσιμέντο, σφηνώνω αμύγδαλα στα κενά τους
στον ύπνο μου φαινομενικά ανώδυνοι άνδρες εκτελούν μαγικά κόλπα στροβιλισμού

Είναι και κάτι σα συμπτώσεις
όταν το φεγγάρι είναι κόκκινο
και οι περσίδες καμπυλωμένες,
είναι κάτι σαν κάποιο παρελθόν
να μοιράζει αρμονία στις νότες

Όταν χάθηκε
ο σύντροφος Στάλιν
απέμεινε
η Ρωσία
να αναπνέει
μονάχα με τα πνευμόνια
των ποιητών της