Ό,τι τρυπάει το πνεύμα θάνατος
ο φτωχός γεροχασίκλας
που με δάκρυα στα μάτια προσεύχεται

Ο κρότος.
Εύρημα της φύσης μέγα.

Νυχτόβιο δάκρυ απο χαραγμένο μάτι
η προγονική λύπη

και κουνιέται η αντιλόπη
δε σταματά ποτέ να τρέχει

Είναι χλωρό ακόμα και το τσιμεντένιο πάτωμα
Στην διαδικασία τής στέψης, απόψε,