Μου είπε μια προφήτισσα
ότι τα είκοσι χρόνια της θλίψης μου θα λάβουν τέλος
μοναχά όταν πάω στην έρημο και θάψω το σώμα του πατέρα μου
και το πρώτο του παιχνίδι.
Οπουδήποτε στην έρημο.
-Θάψε βαθιά στην άμμο, στις αμμώδεις εκτάσεις της ερήμου τον πατέρα σου.
Είπε.
Ζω με τη μητέρα μου και έχω σώμα θαλάσσιου λιονταριού
λένε για μένα αδύνατοι και πολυάσχολοι άνθρωποι.
Ότι ονειρεύτηκα να γίνω ήταν:
προσωπικός βοηθός για άτομα με αναπτυξιακές αναπηρίες,
πωλητής ασφαλιστηρίων συμβολαίων ζωής
ή μπετατζής εργοταξίου σε κτήριο καμένο από τη ζέστη της Σαχάρας.
Επιθυμητή λογοτεχνία – Γεια σου Λουΐζα.
Τα χρόνια στα θρανία να ξεχαστούν επίσης πρέπει,
και ποδοπάτημα στις σχολές των σούπερ μάρκετ
για να αποφευχθεί η αποστείρωση των αμέτρητων ανοιγμάτων των παιδιών.
Ίσως πρέπει να τελειώσουν οι γέροντες
παίζοντας με τυφλοπόντικες στην άμμο.
Αυτοί έχουν ευθύνη για το χαμένο μέλλον μας,
γιατί έπεισαν οι αφελείς τους εαυτούς τους ότι είναι νέοι.
Μετάφραση: Ζήνων ο Ιερομνήμων
Μπολ Φυστίκια 