όταν βρέχει λιμοκτονώ
και τάζω στον εαυτό μου
ότι αυτή είναι η τελευταία φορά
που μιμούμαι την καταιγίδα
φοβάμαι μην αντιστραφούν οι ρόλοι
και αντί να με ακούς
αρχίσεις να με διαβάζεις
ξεχνώντας ότι γράφω μόνο κατοπτρική
/
μου μίλησε ο εαυτός μου χτες
μα δεν τον άκουσα
ήμουν πολύ απασχολημένη να ακούω φωνές από το διπλανό δωμάτιο
θα ήθελα να μπορούσα να μιλάω πιο καθαρά
θα ήθελα να μην με θυμάται κανένας
να μην γονατίζω αντανακλαστικά επειδή πονάω ακόμη από την τελευταία φορά
δεν είμαι εγώ για ανθρώπους και δεν είναι εκείνοι για εμένα
γι’ αυτό μιλάω μόνο επί πληρωμή
και ακούω παρά την θέλησή μου
εχτές μόνο έβαλα εκείνον τον δίσκο που σ’ άρεσε
και βγήκα απ’ το δωμάτιο να τον θαυμάσουν οι τοίχοι
εξάλλου έχουν καλύτερη ακοή από εμένα
Μπολ Φυστίκια 