Φάνκυ φαλάφελ της σιωπής
τρελό τρελό ρεβύθι
φιλήδονο, κλειδώνεσαι
στης πάπιας το κουτί
-που πας; που πας
μικρό τρελό φαλάφελ;-
κι έξω ο κόσμος ήσυχος
στολίζει τα άνευρα μπαλκόνια
ω! φαλάφελ φάνκυ!
γιατί χορεύεις μοναχό σου;
Πόσες χορδές χωρούν στην πίτα σου,
πόσα κουκούλια κάμπιας
μέσα στη σως από ταχίνι
πότε θα έρθει η άνοιξη,
θεοπάλαβο φαλάφελ;
Έχεις όλα τα φόντα, όλα τα φώτα,
οι προβολείς στραμμένοι πάνω σου,
η νύχτα σου ανήκει, οι νότες,
η φωτιά των πλήκτρων στη σάρκα σου
το πράσινο στριπτίζ
-έχεις χαμένο το μυαλό,
τρελό φάνκυ φαλάφελ-
έχεις την οσμή στ’ αυτί,
τον ήχο στο ρουθούνι σου,
ζαλίζεσαι -γιατί ζαλίζεσαι;
γιατί όλο προτρέχεις
χωρίς καν να φοράς τη ζώνη σου
ε; μουρλό φαλάφελ;
Σε ποιο δόντι, ποια μασέλα
ποιο ούλο ροζ
απάνω θα κολλήσεις;
Φάνκυ φαλάφελ της σιωπής
γιατί δεν παίζεις και με μένα,
γιατί γιατί
δε σβήνεις αυτό το τύμπανο
γιατί δεν είσαι γόμα;
Είσαι ζουρλό φαλάφελ μου!
Μου φαίνεται τα χεις χάσει!
Ω! Ω φαλάφελ τρελό!
Πες μου
με ειλικρίνεια
ορκίσου στο ρεβύθι
ξέρεις
ξέρεις αλήθεια
που είναι το μυαλό σου;
Μπολ Φυστίκια 