τώρα που δεν έχω σώμα // σημεία σήψης (Ντενίσα Σαχίνι)

τώρα που δεν έχω σώμα
ίσως γίνω ένα με τη σάρκα

γράφω μέσα απ’ το τραύμα ένα τραύμα
είναι ένας τάφος
ή μια μήτρα [ τελεία ]

ένα τέλειο τέλος μια ακατάπαυστη παύση ανάπαυση πτώση στην αδράνεια

― δεν σου ‘χα πει ψέματα τότε
δεν σου ‘πα ψέματα ποτέ
άνθρωποι μεταφέρουν ανθρώπους
άνθρωποι παραδίδουν ανθρώπους

άνθρωποι ανταλλάσσουν ανθρώπους καρφιτσώνουν ανθρώπους
τελειώνουν ανθρώπους τελειοποιούν
την τέχνη της μίμησης

και την τέχνη
ή την κατέχεις ή σε κατέχει

και πάει πολύς καιρός που αναρωτιέμαι·
ο καθρέφτης είναι εγώ
ή εγώ αυτός [ ερωτηματικό κανονικά αλλά η ερώτηση είναι τόσο ρητορική

που απλώς τελεία ]

σκίτσο: Μαίρη Λωρίτη

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s