Ήδη μακριά απ’ το δρόμο (Mario Santiago)

Δονήσεις / δονήσεις μαστιγώνουν /
ένας ήχος έρχεται απ’ την σκιά / γρήγορα
σχηματίζει μια σφαίρα / μια φάρμα / μια ομάδα /
μια αρμάδα / ένα σύμπαν των σύμπαντων
Ανρί Μισώ

Στη μνήμη του Υπορεάλ

1
Μερικά βρώμικα παντελόνια & ο θάνατος στο στήθος
Έγινε φίλε!
Tα λέμε εκεί στο τείχος
/ ακριβώς μετά το πέρασμα /
οι άνεμοι κρυσταλλώνουν στ’ αριστερά
τα πτερύγια της σκόνης : τα πτερύγια σου
1 όαση καμακώνει την ξηρασία μέσα μας
στη θυγατέρα του ματιού σου / το νεκροταφείο
: Μεσκάλ ρίχνοντας λουλούδια :
H Γη & το αντίθετο της : 2 ελάφια
σιωπηλά όπως oι θόρυβοι στον γάμο τους
Δεν πρέπει να πας / αλλά πρέπει να πας

2
(Σ’ αυτήν τη σκιά το σπάνιο φρούτο που φωλιάζει
είναι η καρδιά του αμφίβιου & πρωίμου υπορεαλιστή που έρχεται)

Γιοι του Πάμπλο ντε Ροκά είμαστε
Πριν γραφτεί αυτό / ήδη πετούσαμε
Τότε η συγγραφή ήταν λιγότερο φρουρούμενη
Η ανάσα χόρευε στην άκρη της γλωσσάς
Μεταμορφώσαμε απαλά το αουαου κάθε πληγής

Είμαστε ποιητές
Κύμβαλα του μαύρου ηλίου
που μας μαγνητίζει

3
Ούτε λούμπεν ούτε προλετάριοι
οι μισθωτοί ημίθεοι
ούτε 1 πένα δε διαλύεται στην άβυσσο μας
: Οι αυγές του υπορεάλ στην αράχνη του Οίκου των Άσερ :
Γλυκιά κλειτορίδα που παίζει μπάλα / ξεκινάει για τα 5 βουνά μέσα σε
2 λαούτα
με τρυφερό καλπασμό & χαίτη που ανεμίζει

τα Ρουμπαγιάτ ερωτεύτηκαν
το
Ραμαγιάνα

4
Η γλωσσά μας έχει ακίδες
Είναι καρπούζι / στάζει ξεκαρδισμένο γέλιο άστεγο
Περιπέτεια που ’χει ανοίξει τις γρατζουνιές μας
Αυτό που ήμασταν είμαστε στο κρεσέντο των αντίλαλων
Σε τέτοιους ωμούς: τέτοιoι μηροί
Γι’ αυτούς τους αστραγάλους: αυτά τα βήματα.
Μαθήματα καθαρισμού απ’το νυστέρι

5
Γκρι είναι η Θεωρία…
Κόκκινο το χνούδι της Κάνναβης / της Ασύρματης

6
Η μάχη; Ενάντια στην εξουσία των φαρι$αϊκών $τοιχείων
(μάσκα vs μακριά μαλλιά)
10 χρόνια αργότερα παραμένουμε φυλετικοί
(χυδαίοι οπουδήποτε)
σε Τζαλάπα, Μινεάπολις, Iκίτος, Ιβρύ-συρ-Σεν, Xερόνα
στο Μπαράνκο & στον Καναδά
Σκυλιά κατοικούμενα απ’ τις φωνές της ερήμου
Αζτέκοι ιερείς τυφλωμένοι
απ’την φλόγα του τραγουδιού του σώματος
& η φλόγα του σώματος που είναι το τραγούδι

Σάντουιτς πραγματικότητας!

7
Τα καλάμια της γλωσσάς δεν βλασταίνουν
αν δεν είναι στ’ αλήθεια αγλωσσία ενσαρκωμένη

O θρίαμβος των Μαραμπού στα εδάφη των Νάουα
– Πόσο κοστίζει ο τραγουδιάρης λαγός; / Mε φτερά;
– Χαρούμενα ξε-Γενέθλια
Ο υπορεαλισμός δεν είναι 1 λέξη-γυαλόχαρτο:
έχουμε ανθολογηθεί απ’ τις νύχτες μας
κάθε κειμενάκι στη θέση του / μπορούσε να ’ναι το νομαδικό μας θαύμα.

8
Είναι η Ώρα Μηδέν και πάλι
O Χεσούς Λουίς γρατζουνάει στο φως του “ Τραγούδια για αλήτες”

υπάρχουν άστρα όπως υπάρχουν επιθυμίες
υπάρχουν άβυσσοι & υπάρχουν δρόμοι

Τα προχθεσινά πιράνχας
είναι τα ιγκουάνα του μέλλοντος
Κύματα, κύματα, κύματα της διψάς.

9
– Tι έλεγαν αυτοί οι υπάλληλοι της τηλεόρασης για μας;
/ γιοι της ευτυχισμένης υπηρεσίας & της ευημερούσας αμοιβής /
– Ω Ιερό Μοχθηρό Γέλιο
– O Μπίλυ Μπάροουζ ούτε που το ξέρει;
Το λεχρίτικο άλμα προς την χαρά
/ Υπάρχουν πυγολαμπίδες στην αυγή /

Θα είναι αυτό 1 συριακό χαϊκού;
Ένας ναυτικός ποιητής σε μια οροσειρά;
Ο οργασμός του παραληρήματος;

10
Ποίηση ενδεκασυλλάβουσα
η αδερφούλα του Έντγκαρ Άλαν & των Black Sabbath
καριόληδες & πουσταράδες
σε χαρακώματα
σπαρμένα με την Kαρδιά των Kαρδιών

11
Αγγίζω τον άνεμο
: πρησμένη τύχη:
H δική μας ρίζα μιλάει
/ όχι για το ξέπλυμα της Εξουσίας & των θυρίδων της
των φόρων της: των τιμωριών της

oχι για τις κυνικές γκριμάτσες:
των επιθανάτιων ρόγχων της ματαιοδοξίας της /

12
Άσε τον Τιν-Ταν να κάψει το φανταχτερό κουστούμι του
Οι δρόμοι είναι γεμάτοι με άλλες υπάρξεις
/ όχι το γραφειάκι ούτε η θέση /

Θυμήσου σώμα πόσο πολύ έζησες
πόσο ευαγγέλιο των ανοιχτών ουρανών υπήρξες
/ Υπόγεια: κυρίαρχα /
Γιατί δε θα ναι ο φόβος κανενός φόβου
αυτό που θα μας κάνει να βάλουμε στη μίση ένταση
τον πυριγενή γκέιζερ της αγανάκτησης μας

& είναι το νούμερο 13 λοιπόν

Που λέει:
H Μεξικάνικη Ποίηση είναι χωρισμένη στα 2
στην μεξικάνικη ποίηση & στον υπορεαλισμό
/ Ο Ρίο Τούλα προς αφαίρεση /

μετάφραση: Σίλουαν Κ.