Διανύουμε το τελευταίο πέρασμα – θα αναλυθούμε στο κόκκινο φως
μιας ανεμογεννήτριας
στο σκοτάδι – διανύουμε το τελευταίο πέρασμα – με τα ποδιά κομμένα
στο Τούνελ της Ποίησης που θα μας έσωζε – διανύουμε το τελευταίο πέρασμα –
θα αναλυθούμε στις φωνές ενός πρεζάκια τα χαράματα –
νύσταξες; μου ΄χουν μείνει 6 ευρώ για φαγητό και κόκα κόλα –
Διανύουμε το τελευταίο περασμα – κινέζικες διαφημίσεις περνάν πάνω απ’τα κεφάλια μας –
θα αναλυθούμε στο εργαστήριο ενός ερωτευμένου χημικού
σχεδόν αποκοιμισμένοι.
*
Ξέβαψες την σκιά: η καρδιά του Φωτός έπεσε στα μεσημεριανά νουντλς
και ο, τι γυάλιζε ήταν ουρανός
και ένας μικρός αχινός
για να κάνουμε ισορροπία.
*
Τώρα κοιτάζαμε υπνωτισμένοι: η πτώση του ψαρά στην άμμο
εισήγαγε στη ζωή
παράξενα αντικείμενα για να μελετηθούν: η εφεύρεση ενός ψυχασθενή ή ενός πεθαμένου.
Τώρα κοιτάζαμε υπνωτισμένοι – στις μέρες που ερχόντουσαν –
τον Θάνατο των Συμβόλων.
Απ’ την επερχόμενη ποιητική συλλογή «Οι κανονιές του Νότου»
Μπολ Φυστίκια 