Μικρές παπαρουνίτσες, μικρές φλόγες της κόλασης,
δεν κάνετε κακό;
Τρεμοσβήνετε. Δε μπορώ να σας αγγίξω.
Βάζω τα χέρια μου μέσα στις φλόγες. Τίποτα δεν καίει.
Και με κουράζει να σας βλέπω.
Να τρεμοσβήνετε έτσι, με ζάρες και κατακόκκινες, σαν το πετσί ενός στόματος.
Ένα στόμα μες στα αίματα.
Μικρές ματωμένες φούστες!
Υπάρχουν καπνοί που δε μπορώ ν’ αγγίξω.
Που είναι τα οπιούχα σας, οι κάψουλες σας που ζαλίζουν;
Αχ να μπορούσα να ματώσω, ή να κοιμηθώ!–
να μπορούσε το στόμα μου να ταιριάξει μ’ ένα τέτοιο τραύμα!
Ή τα ποτά σας να τρέξουν μέσα μου, σ’ αυτή τη γυάλινη κάψουλα,
βαριεστημένα κι ακίνητα.
Αλλά χωρίς χρώμα. Χωρίς χρώμα.
μετάφραση: Άλεξ Κοάν
Μπολ Φυστίκια 