Τα πρωινά μας είναι μια γενοκτονία,
άντε να γίνει κάνας πόλεμος
να γίνει κάνα τζέρτζελο
αναζητάμε νοήμονες μορφές θανάτου
στο διάστημα
αφού τα ηλεκτρονικά τσιγάρα ήταν μια απογοήτευση
και το καλοκαίρι στον Καύκασο δεν τελειώνει
με τσεμπέρια με καρφιά οι γιαγιάδες που φουμάρουν
πνίγουνε γουρούνια στο Μοσκβά
βραχυκυκλώνουν το νερό με φορτιστές ηλεκτρισμένους
απ’ τα καλώδια των τρόλλει
εθελοντικά διασχίζωντας τις ράγες
και το καλοκαίρι στον Καύκασο δεν τελειώνει
Tη φρίκη εδώ τη γνώρισα, κι όλα είναι στερεμένα,
κι΄ ανθρώπους φίδια συναντώ – καταραμένα ξένα.
Νάταν να ξαναγύριζα, κει στα παλιά μου μέρη
εκεί που ξέρω τα βουνά, τα δέντρα και τη φτέρη
ατάραχη ανατολή
όλοι οι δολοφόνοι θέλουν παιχνίδια μαζί σου
εμείς
ένα σακί καλό χώμα από φυτώριο
πλαστικό τρέμουλο στα χέρια
και το φως της Κουζίνας ανοιχτό!
Ξεθάβω με τα νύχια
ένα-ένα τα πτώματα.
Και το καλοκαίρι στον Καύκασο δεν τελειώνει.
Μπολ Φυστίκια 