αν τυφλωθώ
δε θα μπορώ
να βρω
το σπίτι μου
όμως χρειάζομαι
μόνο ένα μάτι
για να σε δω
και κανένα για να
σε αγαπήσω
λες πως
δεν το ‘χεις σκεφτεί
και φεύγεις
κι εγώ
αν έχανα
τα πόδια μου
θα πετούσα σαν χαρταετός
ξωπίσω από
την πλάτη σου
γιατί χρειάζομαι
μόνο την πλάτη σου
για να ακουμπώ
κι ένα μαχαίρι για να
την ξεσκίζω
το αλάτι λιώνει στο νερό τα αμάξια στρίβουν στη γωνία
ο ήλιος πέφτει οι σφαίρες κινούνται σε μια τέλεια ευθεία
κι όλα θα πάνε καλά όλα θα πάνε καλά όλα θα πάνε καλά γιατί
αν τυφλωθώ
δε θα μπορώ να δω
ότι εσύ
σχεδόν ποτέ
δε με κοιτάζεις.
Μπολ Φυστίκια 