Οι λέξεις δεν ανήκουν (Παράταιρος)

Μπήγουν τα νύχια τους στα ποδάρια τους
να στάξει αίμα
Αναβάλουν την καθαριότητα του σπιτιού
Για να κρατήσουν ενθύμιο ξένες τρίχες δίπλα στα μαξιλάρια
Αυτοεξόριστοι σε κατ ‘ οίκον περιορισμό
Λες και η φθορά επέρχεται από το γδάρσιμο του ανέμου
Γαντζώνονται και κρέμονται και αιωρούνται και πετάνε
Και μου θυμίζουν νεογνικά αντανακλαστικά
Ανακαλύπτουνε καινούριες λέξεις
Για να αποφύγουνε τις καθαγιασμένες
Οι λέξεις λένε ψέματα
Οι λέξεις δεν μας ανήκουν
Οι λέξεις μου δεν σου ανήκουν
Ακούω λέξεις που φοβάμαι
στον καθημερινό μου εφιάλτη
Με ξυπνάει η στιχομυθία με το υποσυνείδητο
Κοιμάμαι μόνος να μη ξυπνήσω και σένα
Όποιος δεν ξέρει κολύμπι
Ή πνίγεται στα ανοιχτά
Ή παίρνει στο λαιμό του
Παρακείμενους λουόμενους
Γιατί λοιπόν να χαλάσουμε τα καλοκαίρια μας
Όταν η υπόθεση εμπεριέχει ένα νεκρό το λιγότερο
?